Had ik maar leuke kinderen
In Had ik maar leuke kinderen bundelt Erik van Os voor het eerst zijn humoristische, schrijnende, ingetogen en verrassende
gedichten voor volwassenen. Dromen worden dubbel geduwd, goden plakken een fietsband, ouders verhuizen naar een doolhof en de hoogst haalbare hemel blijkt een systeemplafond.
De meeste gedichten laten zich het liefst zien op een podium van papier, maar een aantal is ervoor gemaakt gezongen te worden.
Daarom zijn deze gezongen gedichten te beluisteren via Spotify. Zing vrolijk mee met: ‘Wat zou het mooi zijn, dacht ik pas, als ik van mijn familie geen familie was.’
Voor wie liever leest, zijn er de dromen, de goden, de ouders, de hemel en een vinger op de lippen van de toekomst.
-
Gedichten op muziek te beluisteren op Spotify.
-
‘Behalve de heldere bewoording is het vooral die humor die Van Os’ gedichten voor volwassenen het sterkst verbindt met die voor kinderen, maar ze er tegelijk ook het meest van onderscheidt. Voor beide groepen probeert hij ‘het zo mooi mogelijk te zeggen’ en combineert hij humor en ontroering.’ – Jan van Collie, Poëziekrant
‘Ogenschijnlijk zijn het eenvoudige gedichten, geschreven in toegankelijke, heldere taal. Maar de lezer die tijd neemt om de gedichten op zich in laat werken wordt verrast, ziet veel moois. […] Het zijn de alledaagse dingen die de dichter inspireren tot een andere kijk op de dingen. De abstractie van de poëzie zit niet in de woorden die hij schrijft, maar in de gedachten, de vragen die ze oproepen.’ – Jan Stoel, Hebban
‘Ritmische verzen die gelaagd zijn en hun geheimen niet meteen prijsgeven. […]Elk gedicht lees en herlees je en elke keer ontdek je er nieuwe zaken in. […] De liedjes klinken fris en vrolijk in je oren.’ – Pluizuit.be
‘Een leuke bundel gedichten die je blijven verbazen en verrassen.’ – Diane’s Boekenhoekje